از کوچ اجباری تا تعرض به ناموس

از کوچ اجباری تا تعرض به ناموس

 

از کوچ اجباری تا تعرض به ناموس؛ ادامه‌ی سرکوب زنان در غور با بازداشت دو دختر جوان توسط طالبان

چند روز پس از کوچ اجباری صدها خانواده از مناطق مسکونی در ولایت غور ـ که براساس گزارش‌ها بیش از ۶۰۰ خانه را شامل می‌شد ـ طالبان بار دیگر موج تازه‌ای از سرکوب و خشونت علیه غیرنظامیان، به‌ویژه زنان را آغاز کرده‌اند. منابع محلی تأیید کرده‌اند که نیروهای طالبان دو دختر جوان را از ولسوالی لعل‌وسرجنگل این ولایت، بدون حکم قانونی و به اتهام واهی «رابطه‌ی نامشروع» بازداشت و به مکان نامعلومی منتقل کرده‌اند.

این رویداد روز دوشنبه، ۳۰ سرطان رخ داده است. به گفته منابع، یکی از این دختران هنگام بازداشت در اثر شوک و ترس، بی‌هوش شده و تا کنون هیچ اطلاعاتی درباره وضعیت سلامتی یا محل نگهداری آنان در دست نیست. طالبان نیز، طبق معمول، در برابر این نقض آشکار حقوق شهروندان، سکوت اختیار کرده‌اند.

اقدام اخیر در غور در ادامه‌ی روندی است که در سه سال گذشته به‌طور گسترده توسط طالبان دنبال شده: بازداشت‌های خودسرانه، تعرض به حریم خصوصی، محدودسازی شدید آزادی‌های زنان، و استفاده ابزاری از نهادهای به‌اصطلاح شرعی برای اعمال خشونت و کنترل اجتماعی. در روزهای اخیر نیز ده‌ها دختر و زن جوان در کابل توسط نیروهای امر به معروف طالبان بازداشت شده‌اند.

تحلیل‌گران حقوق بشری، چنین اقداماتی را بخشی از پروژه‌ی سیستماتیک طالبان برای حذف اجتماعی زنان و تثبیت حاکمیت بر مبنای سرکوب و ارعاب می‌دانند؛ سیاستی که از کوچ اجباری خانواده‌ها آغاز شده و تا تعرض به حیثیت و ناموس شهروندان ادامه یافته است.

با تداوم این رویکرد سرکوب‌گرایانه، و در غیاب فشار مؤثر جامعه‌ی جهانی، زنان افغان با یکی از تاریک‌ترین دوره‌های تاریخ معاصر خود روبه‌رو هستند؛ دورانی که در آن، نه تنها حق آموزش و کار، بلکه حتی حق زندگی امن و آزاد نیز از آنان سلب شده است. بازداشت این دو دختر جوان، تنها یکی از صدها چهره‌ی خشونت ساختاری‌ای است که امروز بر پیکره‌ی جامعه‌ی افغانستان سایه افکنده است.