بازداشت خودسرانه زنان و اخذ جریمه‌های سنگین؛ طالبان از امر به معروف ابزار سرکوب سیاسی و مالی ساخته‌اند.
طالبان در پوشش نهاد «امر به معروف و نهی از منکر» اقدام به بازداشت خودسرانه زنان به‌اتهام «عدم رعایت حجاب» و دریافت جریمه‌های نقدی سنگین می‌کنند؛
اقدامی که نه فرهنگی است و نه مذهبی، بلکه ابزار سرکوب اجتماعی، فشار مالی و تحکیم اقتدار سیاسی است.
منابع محلی در کابل می‌گویند: یکی از زنان که تازه ازدواج کرده و برای خرید از خانه بیرون شده بود، با وجود داشتن حجاب، توسط طالبان بازداشت شد و تنها پس از پرداخت ۵۰ هزار افغانی آزاد شد.
خانواده‌ای دیگر می‌گویند: دختر کاکای ما که همیشه حجاب سخت‌گیرانه داشت، دو شب در حوزه در بازداشت بود و پس از ضمانت آزاد شد. اکنون از نظر روانی آسیب جدی دیده و خودش را در خانه حبس کرده است.
طالبان از طریق تفسیری محدودگرایانه و سلیقه‌ای از شریعت، فضایی رعب‌آور برای زنان ایجاد کرده‌اند؛ فضایی فاقد شفافیت قانونی و روند قضایی عادلانه. آن‌ها بدون مدرک و حکم دادگاه، زنان را بازداشت و خانواده‌های آنان را به پرداخت جریمه وادار می‌کنند.
از منظر سیاسی، این اقدامات در چارچوب سه هدف عمده قابل تحلیل است.
تحکیم قدرت داخلی از راه ارعاب و کنترل اجتماعی، به‌ویژه در حوزه رفتارهای شخصی و پوشش زنان؛
بهره‌برداری مالی از دین در قالب اخذ جریمه‌های نقدی که به شکل مالیاتی غیررسمی و بدون حساب‌دهی بر مردم تحمیل می‌شود؛
خاموش‌سازی جامعه مدنی از طریق ایجاد ترس، شرم اجتماعی و سرکوب روانی که مانع از اعتراض و مطالبه‌گری می‌شود.
در سطح جهانی، این اقدامات نقض فاحش حقوق بشر و کنوانسیون‌های بین‌المللی است، اما سکوت جامعه جهانی باعث گستاخی بیشتر طالبان شده است.
در نتیجه، بازداشت زنان به بهانه حجاب نه یک موضوع مذهبی، بلکه بخشی از ساختار سرکوب‌گر و بهره‌کش طالبان برای تأمین منافع سیاسی و مالی از راه سرکوب جنسیتی است.
