دو نظامی پیشین در کابل و پکتیا کشته شدند؛ شواهد تازه علیه ادعای عفو عمومی طالبان.
با وجود ادعاهای مکرر طالبان درباره‌ی «عفو عمومی»، شواهد تازه بار دیگر از تداوم سیاست انتقام‌جویانه این گروه در برابر نظامیان پیشین پرده برمی‌دارد. در تازه‌ترین موارد، دو افسر پیشین نیروهای امنیتی در کابل و پکتیا به‌گونه‌ی بی‌رحمانه به قتل رسیده‌اند.
منابع محلی در پکتیا می‌گویند که عبدالظاهر، بریدمل ارتش پیشین، پس از شش ماه شکنجه در یک زندان مخفی طالبان، در ولسوالی احمدآباد این ولایت کشته شده و جسدش زیر سنگ‌ها دفن شده بوده است. او پس از سقوط جمهوریت به زندگی غیرنظامی بازگشته بود.
در رویدادی دیگر در کابل، احمد فهیم حیدری، افسر قطعات خاص پولیس، در منطقه‌ی قصبه در برابر دروازه خانه‌اش توسط جنگ‌جویان طالبان تیرباران شد. او باشنده اصلی ولایت کاپیسا بود و پس از اخراج از ایران، به افغانستان بازگشته بود.
در کنار این قتل‌ها، منابع همچنین از بازداشت و انتقال یکی دیگر از نظامیان پیشین به زندان بگرام خبر داده‌اند.
این رویدادها، همراه با گزارش‌های متعدد دیگر، نشان می‌دهد که طالبان نه‌تنها به وعده‌ی عفو عمومی پای‌بند نمانده‌اند، بلکه با روش‌های فراقضایی و خشونت‌بار، به تصفیه‌ی فزیکی چهره‌های امنیتی حکومت پیشین ادامه می‌دهند—رویکردی که سازمان‌های حقوق بشری نیز پیش‌تر آن را محکوم کرده‌اند.
اظهارات اخیر سخنگوی طالبان مبنی بر اینکه «انتقام‌گیری‌ها فردی و غیرسیستماتیک است» در برابر شواهد فزاینده، رنگ می‌بازد و سؤالات جدی در مورد ساختارهای موازی، زندان‌های مخفی و نقش نهادهای امنیتی طالبان در این اقدامات را تقویت می‌کند.
