حزب وحدت: طالبان کوچیها را به نیروی سرکوبگر در هزارهجات تبدیل کردهاند.
حزب وحدت اسلامی افغانستان به رهبری محمدکریم خلیلی، طالبان را متهم کرده است که از کوچیها بهعنوان نیروی مسلح محلی برای سرکوب ساکنان مناطق هزارهنشین استفاده میکند.
در بیانیهای که این حزب منتشر کرده، آمده است که کوچیها طی دو ماه گذشته وارد مناطق مرکزی کشور شده، دست به خشونت، قتل، شکنجه، تخریب اموال، غصب زمینها و کوچ اجباری اهالی زدهاند. به گفته این حزب، تنها در منطقه رشک ولسوالی پنجاب ولایت بامیان، اموال ۲۵ خانواده غصب و خانههای آنان قفل زده شده است. ساکنان محل گفتهاند طالبان آنها را مجبور به زندگی زیر خیمه کردهاند.
در این بیانیه، کوچیها متهم شدهاند که با حمایت مستقیم طالبان، اقدام به شکنجه گروهی و تهیه ویدیوهای خشونتآمیز از قربانیان کرده و آنها را در شبکههای اجتماعی منتشر کردهاند. حزب وحدت تأکید کرده است که خشونتهای مشابه در ولایتهای غزنی، بامیان، دایکندی و بهسود نیز گزارش شده و طالبان را مسئول مستقیم این اعمال دانسته است.
این حزب هشدار داده است که تداوم این سیاستها میتواند ثبات اجتماعی و همبستگی ملی را به خطر اندازد و از جامعه جهانی و سازمان ملل خواسته برای توقف سیاستهای تبعیضآمیز، تصفیه قومی و نقض حقوق بشر از سوی طالبان اقدام کند.
پیشتر، شورای عالی مقاومت ملی نیز از کوچ اجباری سازمانیافته در ولایتهای بامیان، غور و میدانوردک خبر داده و آن را بخشی از تلاشهای طالبان برای برهم زدن توازن جمعیتی خوانده بود.
درهمین حال مقام ولایت بامیان با نشر اعلامیهی، گفته است که حکم نهایی این پرونده به نفع نمایندگان کوچیها صادر شده و تمام روند رسیدگی، طبق قبالههای شرعی و اصول شریعت اسلامی انجام گرفته است. این نهاد تأکید کرده که هدف برخی رسانهها از انتشار چنین اخبار، برهم زدن وحدت قومی و تضعیف فضای صلح در ولایت بامیان است.
در این اعلامیه آمده است که دعوای مالکیت اراضی مورد نظر میان محمد عوض دانش، یکی از باشندگان محل، و نمایندگان کوچیها بوده که بهصورت حقوقی و بر مبنای قرارداد اجارهنامه کتبی و معتبر پیگیری شده و موضوع بهگونه رسمی در محاکم مختلف عدلی و قضایی کشور، از جمله در استرهمحکمه طالبان، مورد بررسی قرار گرفته است.
براساس اعلام مقام ولایت، حکم نهایی این پرونده به نفع نمایندگان کوچیها صادر شده و تمام روند رسیدگی، طبق قبالههای شرعی و اصول شریعت اسلامی انجام گرفته است.
این پرسش اساسی برای بسیاری از شهروندان و ناظران بهمیان آمده است: کوچیها چگونه و در چه زمانی صاحب زمینهایی شدند که باشندگان بومی، نسلاندرنسل در آن زندگی کردهاند؟
نام “کوچی” خود گویای سبکی از زندگی کوچنشینانه، بدون مکان ثابت و مبتنی بر جابهجایی فصلی با خیمه و مواشی است. در طول تاریخ، کوچیها در کوهپایهها و چراگاههای طبیعی رفتوآمد داشتهاند، اما هیچگاه این حضور سیال، به معنای مالکیت رسمی و دائمی بر اراضی نبوده است.
اکنون این پرسش بهصورت جدی مطرح است که چگونه این گروه سیار، بهویژه در دهههای اخیر، به مدعیان مالکیت در مناطقی بدل شدهاند که ساکنان آن، سدها سال بهصورت بومی در آن زیستهاند، زمینها را آباد کردهاند و ساختارهای اجتماعی و فرهنگی خود را بنا نهادهاند؟