۲۷ جنوری هر سال روز یادبود هولوکاست در جهان است. رویداد دلخراشی که در آن ۶ میلیون انسان به خاطر تعلق نژادی و دینی شان با بی رحمانه ترین شکل ممکن کشته شدند . این ترا ژیدی در واقع نتیجه ی برتری خواهی نژادی یک رهبر دیوانه بود که با حرف های بزرگ و دهان پر کن اما میان تهی و وعده های پوج و دروغین بر سر قدرت آمده بود و سیاست و بلند پروازی های خود را با نفرت پراگنی نژا دی و تباری و حذف دیگران بنا کرده بود.
نازی های آلمان با سوء تعبیر ، جعل و غلط بافی روایات و عبارات تاریخی یک نژاد تخیلی و جعلی به نام “آریایی” را ساختند که گویا “نژاد” ” پاک و برتر” است، در حالی که در هند باستان و درسروده های ریگ ویدا “آریایی ها” تنها به عنوان یک طبقه روحانیون بودند نه یک نژاد و هرگز هم نژادی به نام آریایی وجود نداشت و این چیزی بود که نازی های آلمان ساختند . هیتلر و نازی های طرفدارش این ایده را ترویج کردند که آلمانی ها آریایی هستند و آریایی ها نژاد پاک و ارباب هستند که باید جهان را تسخیر کنند و دیگران، نژاد پست اند. برای این که نژاد برتر آریایی پاک باقی بماند باید یهو دیها و دیگر نژاد های که آنها را پست می شمرد باید از بین بروند . این بود که سیاست نژاد گرایی و حذف دیگران را روی دست گرفت و دست به نسل کشی های بزرگی زد .
از آن زمان ۷۶ سال می گذرد و دیگر در آلمان هیچ آدم عاقل و صاحب خرد و انسانیتی به ایده نژاد آریایی باوری ندارد و آن را مزخرف ترین و در عین حال خطرناک ترین ایده می دانند که بر اساس دروغ و جعل تاریخ بنا شد و باعث فجایع بسیار بزرگ و ویرانگری برای بشریت شد.
اما در مطنقه ی ما به ویژه در ایران ، افغانستان و حتی در این اوا خر در تاجیکستان ، ایده ی که هیتلر و نازی ها بانی آن بودند یعنی نژاد آریایی، خریدار دارد. هنوز کسانی هستند که باور دارند که نژا دی به نام آریایی وجود داشته که با کوچی ا ز ناکجا به این منطقه آمده و سرزمین شان هم آریانا نام داشته است.
سال های سال در کتب درسی برای ما این دروغ بزرگ و شرم آور را تدریس کردند که نام افغانستان زمانی آریانا بوده است. این دروغی بود که عبدالحی حبیبی، هاشم خان ، داوود خان و دارو دسته شان با کاپی برداری از آلمان نازی در افغانستان ترویج کردند. هاشم خان وشماری دیگر از سیاست مداران آن زمان به دیدار هیتلر هم رفتند تا به هیتلر بفهمانند که ما با تو هم تباریم و از سیاست های نازی ها پیروی می کنیم. اما خوش بختانه پای نازی ها از روسیه فرا تر نرفت و دولت و ایدیولوژی شان از بین رفت. اما متا سفانه این ایدیولوژی نژاد گرایانه دروغین و جعلی آرایی گرایی در افغانستان و کشور های فارسی زبان باقی ماند. در حالی که امروز دیگر ثابت شده است، هم ایده نژاد آریایی و هم داستان مهاجرت بزرگ افسانه ی بیش نیست و چنین مهاجرتی بزرگی صورت نگرفته، چنین نژا دی وجود نداشته و هیچ سرزمینی هم در تاریخ به نام آریانا وجود نداشته است. امروز در تمام دنیا تنها همین چند کشور فارسی زبان به این مزخرفات باور دارند .
با تاسف که ما از تاریخ هیچ درس عبرتی نگرفته ایم و حتی باسواد ها وقلم به دستان ما هم هنوز به نژاد برتر و آریایی بودن و این مزخرفات پوچ ولی سخت خطرناک باور دارند و آن را ترویج می کنند. این در حالی است که در دنیای مدرن امروز نژاد گرایی آن هم ترویج نژاد آریایی جرم پنداشته می شود. چون میراث نژادگرایی آریایی برای بشر جز تباهی ، بربادی و نسل کشی چیز دیگری نبوده است. اما در افغانستان هنوز کتاب “نبرد من” از هیتلر خریدار و خواننده فراوان دارد و هنوز هر از گاهی میبینم که در صفحات فیس بوک از هیتلر به عنوان یک رهبر خردمند نقل قول میگذارند . این واقعا شرم آور است.
نژاد گرایی آریایی در تاریخ بشر لکه ی ننگی است که باید از آن شرم داشت نه این که به آن افتخار کرد. این که هنوز خطوط هوایی افغانستان “آریانا” نام دارد و هنوز افغان ها در غرب نام رستو رانت های خود را آریانا و تخلصهای خود را آریایی می گذارند خیلی شرم آور و خجالت بار است . به باور من این ها همه نا خود آگاه ریشه در همان نژاد گرایی نازی ها و ایدیولوژی برتری خواهانه هیتلری دارد که بر اساس یک دروغ و تاریخ جعلی ترویج شد و امروز ما به آن چسپیده ایم . هنوز هم همین جماعت “آریایی” اعتقاد به برتری نژا دی و زبانی دارند . هنوز هم این “آریایی ها ” خود را برتر و دیگر نژاد ها را پست می دانند. هنوز زبان و فرهنگ خود را عالی و دیگر زبان و فرهنگ ها را بی ارزش می دانند.
فکر می کنم زمان آن رسیده که باید از این ننگ تاریخی ببریم. باید روشنفکران ما در افغانستان به جای ترویج ایده دروغین آریایی و نژاد گرایی خطران آن ، باید با نژاد گرایی مبارزه کنند و این دروغ را کنار بگذا رند . در غیر ان این نژاد گرایی و برتری خواهی قومی، زبانی و نژا دی می تواند خیلی خطرناک و فاجعه بار باشد. تاریخ خونبار بشر و حا دثه غم انگیز هولوکاست گواه این مدعا است .