برلین، آلمان ، کنفرانس «افغانستان و ما» با حضور کارشناسان بین‌المللی، سیاست‌مداران و فعالان جامعه مدنی افغانستان در شهر برلین برگزار شد. شرکت‌کنندگان در این نشست بر ضرورت مسئولیت‌پذیری سیاسی، حمایت بین‌المللی و توجه به وضعیت وخیم حقوق بشر در افغانستان تأکید کردند.
این گردهمایی تحت عنوان «کنفرانس افغانستان» با محوریت بررسی وضعیت حقوق بشر، مشکلات پناهندگی، سرنوشت زنان و فعالان مدنی و خبرنگاران، و شرایط افغانستانی‌های مقیم آلمان برگزار شده بود.
شرکت‌کنندگان این نشست، وضعیت کنونی افغانستان را بحرانی توصیف کرده و از بی‌توجهی جامعه جهانی نسبت به نقض سیستماتیک حقوق بشر و شرایط دشوار مردم، به‌ویژه زنان، ابراز نگرانی کردند.
دکتر اولیوه شمیت، یکی از برگزارکنندگان این کنفرانس، با تمرکز بر وضعیت زنان در افغانستان گفت: «آنچه امروز در افغانستان می‌گذرد، بازگشت کامل به تبعیض جنسیتی ساختاریافته است. زنان از آموزش، کار و حتی حرکت آزادانه محروم‌اند و جامعه جهانی هنوز موضعی قاطع اتخاذ نکرده است.»
لاوا محمدی، یکی از سخنرانان این کنفرانس، با بیان تجربه‌ها و روایت‌های زنان و خبرنگاران تحت حاکمیت طالبان گفت: «ما شاهد خاموشی خطرناک جامعه جهانی هستیم. زنان، خبرنگاران و فعالان مدنی یا در زندان‌اند یا در سایه‌ی تهدید زندگی می‌کنند. مردم افغانستان عملاً در زندانی بزرگ گرفتار شده‌اند.»
خانم شکیبا بابری، خبرنگار و یکی دیگر از سخنرانان این کنفرانس، در سخنان خود به‌طور خاص به مسئله آپارتاید جنسیتی در افغانستان پرداخت و افزود که وضعیت زنان تحت حاکمیت طالبان بسیار وخیم است.
فرنگیس سوگند، از دیگر برگزارکنندگان این کنفرانس، که پژوهشی درباره وضعیت زنان زندانی در افغانستان انجام داده بود، نتایج این تحقیق را با حاضران به اشتراک گذاشت. او تأکید کرد که زنان در زندان‌های طالبان تحت خشونت‌های فیزیکی و روانی قرار دارند و در شرایطی بسیار نامساعد به‌سر می‌برند. وی همچنین افزود: زنانی که به دلیل فعالیت‌های سیاسی و مدنی خود زندانی شده‌اند، پس از آزادی، در کشورهای همسایه چون پاکستان و ایران در شرایط روحی و روانی وخیم و در بی‌سرنوشتی زندگی می‌کنند. او خواستار تخلیه فوری این زنان به آلمان شد و از دولت آلمان خواست تا به وعده‌های داده‌شده‌اش عمل کند.
در همین حال، شرکت‌کنندگان نشست خواستار ایجاد مکانیزم‌های بین‌المللی برای نظارت و پیگیری موارد نقض حقوق بشر شدند.
در بخش دیگری از این نشست، مشکلات افغان‌های آسیب‌پذیر در آلمان و چالش‌های روند پناهندگی بررسی شد. در جریان گفت‌وگوها، بر اهمیت ایجاد پل‌های ارتباطی میان جامعه مهاجر و نهادهای مدنی تأکید شد تا صدای افغانستانی‌های بی‌صدا در صحنه‌های جهانی بازتاب یابد.
در پایان نشست، حاضران بر نیاز فوری به ایجاد راه‌حل‌های عملی برای حمایت از قربانیان بحران افغانستان و افزایش فشار دیپلماتیک بر طالبان جهت رعایت حقوق انسانی تأکید کردند.
