ویرانی روضه‌ی شریف؛ نماد بی‌تفاوتی طالبان نسبت به میراث تاریخی افغانستان.
تصاویر تازه‌ی منتشرشده از زیارت‌گاه تاریخی روضه‌ی شریف در شهر مزارشریف، از تخریب گسترده‌ی این بنای باستانی حکایت دارد؛ زیارتی که به حضرت علی منسوب است و قرن‌هاست نه تنها نمادی از فرهنگ و تاریخ، بلکه مرکز معنوی مردم شمال افغانستان به‌شمار می‌رود.
در این تصاویر که روز جمعه، ۳ اسد، در رسانه‌های اجتماعی منتشر شده، بخش‌هایی از کاشی‌کاری، دیوارها و تزئینات معماری این مکان فروریخته و نشانه‌های آشکاری از فرسایش و بی‌توجهی در آن دیده می‌شود.
بر اساس گزارش ایندیپندنت فارسی به نقل از یک گردش‌گر، تاکنون هیچ‌گونه اقدام مؤثری برای حفظ یا بازسازی این اثر تاریخی از سوی اداره‌های محلی یا حکومت طالبان صورت نگرفته است. به گفته او، حتی نظافت ابتدایی زیارت‌گاه نیز مورد غفلت قرار گرفته است.
بی‌تفاوتی آشکار مقام‌های طالبان نسبت به این بنای تاریخی در حالی‌ست که روضه‌ی شریف با قدمتی بیش از ۵۰۰ سال، در دوران سلطان حسین بایقرا، از پادشاهان تیموری، اعمار شده و بخشی مهم از هویت تاریخی و معماری دوره تیموریان شمرده می‌شود.
این نخستین‌بار نیست که نگرانی‌ها از تخریب روضه‌ی شریف مطرح می‌شود. در سال‌های گذشته نیز گزارش‌های متعددی درباره وضعیت نگران‌کننده این مکان منتشر شده؛ اما هیچ پاسخ‌گویی و اقدام عملی از سوی مقام‌های طالبان صورت نگرفته است.
طالبان که طی نزدیک به چهار سال سلطه بر کشور، نه تنها در حفاظت از آثار تاریخی کارنامه‌ای درخشان ندارند، بلکه پیشینه‌ی تخریب این‌گونه بناها را در کارنامه خود دارند—از مجسمه‌های بودا در بامیان گرفته تا حالا روضه‌ی شریف در بلخ.
ادامه‌ی این وضعیت نه تنها یک فاجعه فرهنگی، بلکه نمادی از نادیده‌گرفتن حافظه‌ی تاریخی ملت افغانستان است؛ حافظه‌ای که زیر سایه‌ی بی‌مسؤولیتی و نگاه ایدئولوژیک حاکمان کنونی، به فراموشی و فروپاشی سپرده می‌شود.
