درگیری‌های پی‌درپی در بدخشان؛ از شورش‌های محلی تا شکاف‌های درون‌طالبانی.
درگیری تازه در ولسوالی جرم ولایت بدخشان، که میان باشندگان دو روستا و افراد وابسته به قاری فصیح‌الدین رخ داده ضعف طالبان را در مهار بحران‌های محلی نشان می‌دهد.
این نزاع که از شامگاه دوشنبه، ۲۷ اسد، تا صبح سه‌شنبه ادامه یافت، دست‌کم یک کشته و بیش از ۴۰ زخمی برجا گذاشته است. به روایت منابع محلی، نیروهای طالبان در حمایت از ساکنان روستای کیب، بر مردم روستای پلر آتش گشودند و خیمه‌ها و مواشی آنان را به آتش کشیدند. ریشه‌ی این درگیری به اختلافات دیرینه بر سر علفچر بازمی‌گردد؛ موضوعی که در گذشته نیز بارها جرقه‌ی نزاع‌های خونین در این ولایت بوده است.
اما اهمیت این رویداد تنها در تلفات انسانی آن خلاصه نمی‌شود. بدخشان طی ماه‌های اخیر صحنه‌ی چندین رویداد مشابه بوده است؛ از جمله درگیری‌های مسلحانه در ولسوالی شکی و نیز اعتراضات سرکوب‌شده در فیض‌آباد که همگی نشانه‌ی تشدید تنش‌های قومی، محلی و حتی درون‌گروهی طالبان است. در برخی موارد، فرماندهان طالبان خود بر سر تقسیم منابع طبیعی و علفچرها درگیر شده‌اند؛ امری که نشان می‌دهد طالبان حتی در میان نیروهای خود نیز قادر به ایجاد نظم نیستند.
این رخدادها شکاف عمیق میان روایت رسمی طالبان ــ که خود را ضامن نظم و امنیت می‌خوانند ــ و واقعیت عینی در ولایات را برجسته می‌کند.
ادامه‌ی چنین بحران‌ها نه‌تنها خطر بی‌ثباتی در بدخشان را افزایش می‌دهد، بلکه می‌تواند به موج تازه‌ای از درگیری‌های محلی در سراسر شمال کشور دامن بزند؛ وضعیتی که بیش از هر زمان دیگری ضعف ساختاری طالبان در حکومت‌داری و مدیریت منازعات اجتماعی را آشکار می‌سازد.
